Państwowa Inspekcja Pracy zapowiada, że w 2025 r. zwróci szczególną uwagę na przypadki obchodzenia przepisów ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, zwłaszcza poprzez wykorzystywanie pozornych usług outsourcingowych. Tymczasem urzędy wojewódzkie w całej Polsce już od dłuższego czasu wzięły na celownik firmy outsourcingowe. W dzisiejszym wpisie wskazujemy, z jakimi praktykami w tym zakresie spotykamy się u naszych Klientów.

Urzędy wojewódzkie zajmują się wydawaniem zezwoleń na pracę cudzoziemców na terytorium Polski i to właśnie w tym zakresie wymierzone są ich działania wobec firm outsourcingowych. Obecnie uzyskanie zezwolenia na pracę dla cudzoziemca przez firmę outsourcingową jest bardzo utrudnione, gdyż urzędy w praktyce blokują im tę możliwość.

Postępowania o te zezwolenia są celowo przedłużane – urzędy wzywają firmy outsourcingowe do przedłożenia rozmaitych dokumentów i informacji. Urzędy wojewódzkie dokładnie badają charakter współpracy firmy outsourcingowej z jej kontrahentami, w tym analizują szczegółowo treść umów o świadczenie usług łączących outsourcera z insourcerem i szukają w nich znamion usług pracy tymczasowej.

W tym zakresie ostatnio otrzymujemy od naszych Klientów sygnały o praktyce urzędów wojewódzkich w zakresie między innymi udostępniania sprzętu i powierzchni outsourcerowi przez insourcera. Mianowicie zdarza się, że urząd wojewódzki ma zastrzeżenia, jeżeli strony nie uregulowały wprost umownie wynajmu outsourcerowi przez insourcera powierzchni (części nieruchomości), na której outsourcer wykonuje swoje usługi na rzecz insourcera. Co więcej zdarza się, że urzędom nie wystarcza nawet, gdy uregulowanie tej kwestii następuje w drodze postanowienia (np. jednego z paragrafów) umowy głównej łączącej outsourcera i insourcera – czyli umowy o świadczenie usług. Zamiast tego wymagają, aby kwestia wynajmu powierzchni (a także sprzętu – jeżeli również jest udostępniany) była uregulowana w odrębnej umowie.

Tymczasem takie sztuczne wydzielenie usługi wynajmu powierzchni nie ma uzasadnienia. Skoro outsourcer ma wykonywać usługę u insourcera, to naturalne jest, że insourcer musi udostępnić outsourcerowi przestrzeń do wykonywania tej usługi. Należy to postrzegać kompleksowo, a nie sztucznie wydzielać usługę wynajmu nieruchomości przez insourcera. Również wymóg uregulowania tej kwestii w odrębnej umowie, z naszego – prawniczego – punktu widzenia, nie ma sensu, gdyż nie ma znaczenia czy wszystkie zasady współpracy uregulowane są w jednej łącznej umowie, czy w dwóch oddzielnych.

Taka jednak bywa praktyka urzędów wojewódzkich. Wskazując tego rodzaju zastrzeżenia do treści umów o świadczenie usług, urzędy bezpodstawnie kwestionują outsourcing i wzywają na przykład do korekty załącznika nr 1 do wniosku o zezwolenie na pracę poprzez wskazanie w nim informacji dotyczących pracodawcy użytkownika – czyli informacji właściwych dla pracy tymczasowej.

O ile uzasadnione jest zwalczanie przypadków obchodzenia przepisów ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, to już niezrozumiałe jest to, że te negatywne działania urzędów wojewódzkich wymierzone są nie tylko w firmy stosujące outsourcing pozorny, które faktycznie powinny działać jako agencje pracy tymczasowe, ale także w firmy działające zgodnie z przepisami prawa. Urzędy podchodzą jednolicie do wszystkich firm outsourcingowych, niezależnie od modelu działania. Tym samym utrudnienia w zatrudnianiu cudzoziemców napotykają także legalnie działające firmy outsourcingowe, które z pracą tymczasową nie mają nic wspólnego. Można odnieść wrażenie, że po raz kolejny administracja próbuje wylać dziecko z kąpielą.